درمان پارکینسون هنوز به طور قطع پیدا نشده است؛ اما داروهای زیادی وجود دارند که برای کنترل این بیماری مغز و اعصاب مفید هستند. در این زمینه می‌توان از لودوپا، آمانتادین، بی‌پریدن و سلژلین استفاده کرد.
بدن شما احتمالا سالها قبل از شروع مشکلات حرکتی با این علائم هشدار دهنده ، شما را در مورد اختلال حرکتی آگاه می کند.
آنتی اکسیدان ها: غذاهای سرشار از این مواد، می توانند از استرس اکسیداتیو و آسیب به مغز جلوگیری کنند.
«اگر شما هم در مورد درمان پارکینسون اطلاعات و تجربه ای دارید آن را با خوانندگان دیگر این مقاله در قسمت نظرات به اشتراک بگذارید.»
برخی از دانشمندان معتقدند که ویروس ها هم می توانند باعث ابتلا به پارکینسون شوند.
دارو: برای درمان این بیماری می‌توان از داروهایی استفاده کرد که میزان دوپامین را در مغز افزایش می‌دهد. همچنین باید از داروهایی استفاده کرد که تاثیر زیادی روی مواد شیمیایی مغز دارند.
به ندرت پیش بیماری پارکینسون افراد می آید که افراد جوان این بیماری را تجربه کنند. این بیماری در اواخر و یا اواسط زندگی شروع شده و با افزایش سن ، خطر مبتلا شدن به این عارضه افزایش می یابد . حدود سنی افرادی که به بیماری پارکینسون مبتلا می شوند از ۶۰ سال به بالا اتفاق می افتد.
مرحله‌ی پیشرفته: برخی از افراد هیچ‌گاه به این مرحله نمی‌رسند. این حالت زمانی است که داروها دیگر اثری ندارند و ناتوانی‌های جدی پیش می‌آید. در این وضعیت، بیمار ممکن است دچار مشکلات زیر شود:
اگر علائمی داشته باشید، ممکن است فقط در یک طرف بدن شما باشند.
کلیه مطالب صرفا جهت آگاهی بخشی است و جنبه تشخیص و درمان قطعی ندارد. در صورت نیاز به هر نوع تشخیصی به پزشک مراجعه کنید.
علائم غیر حرکتی ممکن است در بسیاری از افراد نیاز به درمان اضافی داشته باشد. این علائم می توانند با پیشرفت بیماری پیشرفت کنند.
صفحه اصلی اینستاگرام کانال آپارات گالری ویدئو درباره دکتر تماس با دکتر
فعالیت در همه ی فیلدهای نورولوژی از جمله بیماریهای التهابی مغز و نخاع …
بسیاری از پزشکانی که این اختلال مغزی را تشخیص می‌دهند، برای طبقه‌بندی شدت علائم بر مقیاس رتبه‌بندی هوهن و یهر تکیه می‌کنند.